Objectieve vastlegging van fokkerij- en productiegegevens zijn van essentieel belang voor de melkveehouderij en helpen de veehouders bij het maken van betrouwbare keuzes bij paringen, selectie en aankoop. Dit is van oudsher de taak van een stamboek. Er zijn in Nederland meerdere stamboeken maar het CRV stamboek is verreweg de grootste.

Dit CRV stamboek is ontstaan uit een fusie van het NRS (Nederlands Rundvee Stamboek) met de coöperatieve fokkerijorganisatie CR-Delta (nu CRV). In de Nederlandse melkveehouderij wordt op grote schaal ervaren dat dit stamboek sinds de fusie niet meer de volledige dienstbaarheid aan de sector als prioriteit heeft en lijdt onder een gemis aan onafhankelijkheid, openheid en diversiteit. 

De NVO is na deze fusie door de overheid gevraagd om met een brede vertegenwoordiging vanuit de sector het onderdeel fokwaardenpublicatie nog zoveel mogelijk sectorbreed te behartigen.   Vanaf het begin is dit ondoenlijk gebleken gezien de erg scheve machtsverhoudingen tussen de dominante marktpartij met het ingelijfde stamboek enerzijds en veel kleinere partijen anderzijds. 

In 2009 is dit in de NVO geëscaleerd en heeft de CRV er voor gekozen om met een beperkte groep spermaleveranciers onder de naam GES een fokwaardelicentie aan te vragen bij het productschap. Deze licentie werd in April 2010 verleend en sindsdien heeft het GES de Nederlandse fokwaarden gepubliceerd. Hiermee verviel de oorspronkelijke rol van de NVO. Inmiddels zijn alle in Nederland sperma verkopende partijen deelnemer geworden van het GES.

Het NVO heeft vervolgens besloten zich voorlopig te richten op het behartigen van de sectorbelangen in de rundveehouderij en dit werd ondersteund met een groot aantal extra organisaties die lid zijn geworden van de NVO.